Edebiyat, güzellik duygumuza hitap eder ve bize haz verir. Edebiyat, akıla kalp veya duygular yoluyla ulaşır. Duygusal ve rasyonel çekiciliği bize ilham veriyor. Düzyazı aklın dili, şiir ise duyguların edebiyatıdır. Aşk, nefret, sevinç, hüzün, korku, acıma, öfke, kıskançlık, intikam, hayırseverlik şiirin değişik derecelerde harekete geçirdiği duygulardır. Duygu ne kadar yoğunsa, şiirin çekiciliği de o kadar büyük olur. Shelley, Keats ve Tennyson’ın şiirleri son derece duygu yüklüdür.
(1) EDEBİYAT İÇİN HAMMADDE.
İnsan hayatı edebiyatın hammaddesidir: insan sevinçleri, zevkleri, üzüntüleri, duyguları, duyguları, ifadeleri, insan erdemleri ve kusurları, insanın büyüklüğü ve aşağılanması, insan özlemleri, cesaret, umut, hayal kırıklığı, başarı, başarısızlık, teşvik, takdir, öfke. ve hayal kırıklıkları onun yapıldığı şeylerdir. Edebiyat bu nedenle hayatın bir aynası veya edebi eleştiri dilinde hayatın bir taklidi olarak kabul edilebilir, insanları, onların güdülerini, amaçlarını, hedeflerini ve hırslarını, insan hayatının iniş çıkışlarını, düşüncelerini ve eylemlerini tasvir eder.
(2) TEMEL KALİTE.
Edebiyatın temel bir özelliği, duygular yoluyla akla hitap etmesidir. Bu duygusal nitelik, onun ayırt edici işareti ve evrensel çekiciliğinin nedenidir.
(3) BİLİM İLE EDEBİYAT ARASINDAKİ FARK.
Bilim ve özellikle doğa bilimi, akılcılık, deneycilik, deneycilik ve akıl yoluyla insanın aklına hitap eder, ancak edebiyat kalbini harekete geçirir. Edebiyatın son derece gelişmiş ve sanayileşmiş ülkelerde bu kadar yaygın olarak okunmasının nedeni duygusal çekiciliğidir. Tamamen entelektüel ve zekice bir çekiciliği olan bilim, halkın yalnızca bir azınlığı tarafından odaklanır ve incelenir.
(4) EDEBİYAT ÇEŞİTLERİ.
Her biri kendine özgü özelliklere sahip olan ve her biri kendine özgü ve eksantrik bir çekiciliğe sahip olan birçok edebiyat türü vardır. Şiir, drama, roman, kurgu, kısa öykü, uzun oyun ve biyografi, edebiyatın başlıca alt dallarıdır ve hepsi de büyük popülerliğe sahiptir; bu tür edebiyat zevki sıradan insana bile yayıldı.
(5) EDEBİYAT BİR LÜTUFTUR.
Edebiyat hayatın en büyük nimetlerinden biridir, çünkü öncelikle bize zevk vermek için vardır. Shelly’nin lirik şiirini, Keats’in duyusal şiirini, Coleridge, Scott ve Byron’ın öyküleyici şiirlerini, William Wordsworth’ün Doğa şiirini, Tennyson ve Rossetti’nin tatlı ve müzikal dizelerini ve melankoliyi okumak büyük bir zevk kaynağıdır. Matthew Arnold’un şiiri. Shakespeare’in komedyaları zengin nükte ve mizah anlayışıyla sonsuz bir neşe kaynağıdır. Jane Austen, Dickens, Hardy, Stevenson, Arnold Bennet ve HG Wells gibi yazarların romanları sayısız okuyucuya zevk ve hayat dersi vermiştir. Gerçekten de, edebiyat çalışması, insan zevkinin en zengin kaynaklarından biridir. Kişisel koşullarımız ve sorunlarımızı sağlar ve bunlardan kaçar. Kendimizi yeni ve güzel bir dünyada buluyoruz. Falstaff, Bay Pickwick, Bay Micawber ve Albay Newcome gibi karakterlerle birlikte hareket ediyoruz.
(6) AHLAKİ YÖNERGELER VE KARAKTER YAPIMI.
Edebiyat çalışması aynı zamanda bir ahlaki eğitim kaynağıdır. İyi karakterleri olduğu kadar kötü karakterleri de tasvir eder ve onları, iyi karakterlerin örneğini takip etmeye ve kötülerin budalalıklarından ve hatalarından kaçınmaya mecbur hissedeceğimiz şekilde sunar. Çoğu edebiyat eseri bize evrendeki ahlaki bir düzenin işleyişini gösterir, böylece yaşamda kendi rehberliğimize uygun dersler çıkarabiliriz. Milton’ın Kayıp Cennet’i, Dante’nin İlahi Komedya’sı, Tolstoy’un romanları ve Shakespeare’in trajedileri derin ahlaki anlamlarla doludur. Bu tür eserlerin incelenmesi bizi yüceltecek ve yüceltecek. Edebiyat bizi hayatın sonsuz sorunlarıyla karşı karşıya getirir. Tatmin edici bir çözüm bulmak için bizi bu sorunlar üzerinde düşünmeye zorlar.
(7) İNSAN DOĞASI BİLGİSİ.
Edebiyat, insan doğası ve işleyişi hakkındaki bilgimizi genişletir. Edebiyatın konusu insan olmak, iyi bir yazar, insan aklı ve insan güdüleri hakkında geniş bir bilgiye sahip olmalıdır. Buna göre, literatür okuyarak, insan davranışları ve doğası hakkında bir içgörü geliştirmekti. Bu kavrayışı günlük pratik hayatımızda kullanabiliriz. Ayrıca, edebiyat çalışması, kendimizinkinden başka insanların yaşam tarzları ve gelenekleri hakkında bilgi edinmemizi sağlar. Bir Rus romanı Rusya’daki hayatı anlatacak; bir Amerikan kısa öyküsü, bize Amerikan yaşam tarzına dair bir fikir verir; bir İngiliz oyunu İngilizlerin hayatını temsil eder.
(8) ERKEKLER, ADALET, SOSYAL KÖTÜLER VE HAYAT TECRÜBESİ.
Edebiyatın incelenmesi, erkekler ve görgü kuralları hakkındaki bilgimizi genişletmek için çok yararlıdır. Bu bilgi günümüz dünyasıyla da sınırlı değildir. Birçok kitap geçmiş çağları ve dönemleri anlatır ve başka zamanların yaşam deneyimlerini paylaşmamızı sağlar. Thackeray’den Henry Esmond bizi 18. yüzyıla geri götürüyor; Dickens’ın romanları Viktorya dönemi İngiltere’sinin toplumsal kötülüklerini tasvir eder. Scott, Keats ve Rossetti’nin şiirleri bizi Orta Çağ’a götürüyor.
(9) EDEBİYATIN AVANTAJLARI.
Tüm bu avantajlar göz önüne alındığında, literatür çalışması oldukça arzu edilir. Hatta eğitimin önemli bir parçası olarak kabul edilebilir. Edebiyat hemen duygularımızı arındırır ve hayal gücümüzü geliştirir. Hayal gücü, insanın en değerli özelliklerinden biridir ve duygusuz, soğuk, hayatta ilerleme cesareti ve hırsı olmayan insan, gerçek anlamda insan değildir. Unutulmamalıdır ki, aşırı edebiyat okuma, bazı insanları aşırı hayal gücüne sahip kılar. Ancak hayal gücü yüksek bir insan olmak değerli bir şeydir.
(10) HAYAL SÜRECİNİN ÖNEMİ.
Edebiyat, insan hayal gücünü ve yaratıcı süreci yaratır ve destekler. Wright kardeşler Orville (19 Ağustos 1871 – 30 Ocak 1948) ve Wilbur’un (16 Nisan 1867 – 30 Mayıs 1912) havada uçma hayalleriydi, bu da onlara sıkı çalışmaları ve başarılı olmaları için bir ivme kazandırdı. rüya gerçek. Sabit bir ampul yapmak Thomas Alva Edison’un (11 Şubat 1847 – 18 Ekim 1931) hayal gücüydü. Bu hayal gücü onu çalışmaya, çalışmaya, daha çok çalışmaya ve en akıllıca çalışmaya yöneltti. Farklı filamentler denedi. Zor durumlarda bile sürekli çalıştı ve hayal gücünü gerçeğe dönüştürdü. Hindistan’a yeni ve kolay bir yol bulmak Kristof Kolomb’un (31 Ekim 1451 – 20 Mayıs 1506) hayal gücüydü ve Amerika’yı keşfetmesinde başarılı oldu.
