[ad_1]

Orta yaş krizinde kocaları olan eşlerden yeterli miktarda mektup alıyorum. Eşler anlaşılır bir şekilde endişeli ve endişeli. Çoğu zaman, eşler kocalarını bu durumdan kurtarmanın bir yolunu ararlar. Sık sık onunla konuşmaya veya bu konuyu tartışmaya çalıştılar ama hiçbir şey işe yaramadı. Kocaları genellikle savunmacıdır ve tartışma sırasında kızabilir. Bu eşlerin çoğu, kelimenin tam anlamıyla evliliklerini ve kocalarının kayıp gittiğini hissedebilir. Bu yüzden, umutsuzca söylenmesi gerektiğini düşündükleri şeyleri söylemek istedikleri için bir mektup yazmaya karar verirler.

Ancak, pek çoğu bunun nasıl yapılacağından veya bu en iyi fikir olsa bile emin değil. İşte tipik bir endişe. Bir kadın şöyle diyebilir: “Kocam yaklaşık bir yıldır orta yaş bunalımında. İlk başta onun huzursuz, mesafeli ve dalgın göründüğünü fark etmemle başladı. Ona bundan bahsettim ve o inkar etti. her şey ters gidiyordu.Sonra bir lise toplantısına katıldı ve o zaman işler gerçekten kötüye gitti.Mali durumumuzdan şikayet etmeye başladı ve sınıf arkadaşlarının çoğunun kendisinden çok daha iyi bir yerde olduğunu söyledi.İşini bırakmaktan bahsetti ve okula geri dönüyor.Spor salonunda saçma sapan vakitler geçirmeye başladı.Tabii bu beni endişelendirdi.Ama evlilik ya da deneme ayrılığı hakkında konuşmaya başlayana kadar tamamen paniklemedim.Şimdi, o bunun peşinden gitmedi. Ama eminim ki hepsi an meselesi.Bunu onunla tartışmaya çalıştım.Aslında birçok kez.Ama sonra tartışıyoruz ve o beni sadece statükoyu kabul etmekle ve nedenini sorgulamakla suçluyor. Sanki bir tür tembelmişim gibi, hayatımda asla daha fazlasını aramak istemiyorum. Kocama dürüstçe büyüme zamanının geldiğini söylemek istiyorum. Biz yetişkin sorumlulukları olan yetişkinleriz. Hayatın anlamını düşünmeye kendimizi kaptıramayız. Kocamı seviyorum ve onun benden gittikçe uzaklaştığını ve daha da mutsuzlaştığını görmek beni öldürüyor. Ona bir mektup yazıp tüm bunları anlatmak istiyorum ama bunun iyi bir fikir olup olmadığını bilmiyorum. Orta yaş krizinde olan bir kocaya mektup ne demeli?”

Size kesinlikle bazı yönergeler verebilirim, ancak kocanızı herkesten daha iyi tanıdığınız için, bunu yargılamak için daha iyi bir konumda olursunuz. Ayrıca, durumun ve kocanızın en çok neyi sorunlu bulduğunun yalnızca siz yakından farkındasınız. Ama işte benim düşüncelerim. Umarım yardımcı olurlar.

Mesajınızda Duydukları Konusunda Neden Çok Dikkatli Olmanız Gerektiğini Anlayın: Kocana bundan vazgeçmesini ya da büyümesini söylemek istemeni anlıyorum. Ancak deneyimlerimden ve gözlemlerimden bunun çok riskli ve çoğu zaman başarısız olan bir strateji olduğu kanaatine vardım. Bu özellikle doğrudur, çünkü onunla bu konuda konuşmaya çalıştığınızda kocanızın tartıştığını ve savunmaya geçtiğini söylediniz. Dürüst olmak gerekirse, yaşadıklarınız çok tipik. Hiç kimse, eşinin, bundan kurtulması gereken yaşlı bir aptal olduklarını söylediğini algılamak istemez. Kulağa sert geldiğini biliyorum ve demek istediğinin bu olmadığını da biliyorum. Ama anlaman gereken şey, kocan bunu böyle duyuyor. Belli ki mücadele ettiği ve kendisi hakkında biraz kötü hissettiği bir yerde. Bu yüzden muhtemelen duymak isteyeceği son şey, kendisine en yakın olan kişinin kendisini en savunmasız hissettiği bir zamanda onu eleştirmesidir. (Orta yaş krizindeki erkeklerin genellikle savunmasız GÖRÜNMEdiklerini biliyorum. Ama kriz budur – zayıflığı gizlemeye veya kovmaya çalışmak.)

Herhangi Bir Mektupta Dikkate Almak İsteyebileceğiniz Ton: Mektubu yazmadan önce şu anda kendinizi kocanızın yerine koymaya çalışmanızı istiyorum. Bunun bir meydan okuma olduğunu biliyorum, ama bunun çok önemli olduğunu düşünüyorum. Ailenizin maliyesinden yalnızca kendinizi sorumlu hissettiğinizi hayal edin. (Eşleri çalışırken bile, erkekler bunun kendi sorumlulukları olduğunu hissederler.) Şimdi sizden daha çok parası olan eski arkadaşlarınızı gördüğünüzü düşünün. Bu, kendinizi kötü hissetmenize neden olur. Yani elinizden geleni kontrol etmeye çalışıyorsunuz. Daha iyi bir iş için okula gitmeyi düşünüyorsun ama yaşlandığının farkındasın. Daha genç hissetmek için spor salonuna gitmeye çalışıyorsunuz. Ama yine de yaşlanıyorsun. Bütün bunlar acıtıyor. Ve karın sana kızgın gözlerle bakıyor ve sana ne olduğunu bilmek istiyor.

Bunu tasavvur etmenizi istiyorum çünkü kalemi kağıda dökmeden önce onun ne hissettiğini hissetmenizi istiyorum. Ve ona eleştirel bir şekilde ya da “ona bir anlam vermek” amacıyla değil, anlayışla ve destekle yaklaşmanın ne kadar önemli olduğunu anlamanı istiyorum. Gerçek kelimelerin önemli olduğundan emin değilim. Önemli olan duygudur. Ve deneyimlerime göre, onun mücadele ettiğinden, onu sevdiğinizden ve bu konuda onu desteklemek istediğinizden endişeleniyor olmalısınız. Her şeyden çok, onun mutlu olmasını ve gerçekten ne kadar değerli olduğunu bilmesini istiyorsun – hayatın tam olarak ikinizin de planladığı gibi gitmediğinden bağımsız olarak. Bu arada, onun için orada olduğunuzu bilmesini istiyorsunuz – onu dinlemek ya da desteklemek – ya da neye ihtiyacı varsa onu sunmak.

[ad_2]