Soren Kierkegaard, Danimarkalı bir filozoftur. Yedi çocuklu bir aileye mensuptu. O ve bir ağabeyi dışında hepsi öldü. Kendisinin de çok uzun yaşamayacağına kendini inandırdı. Hayatın kısalığı onu etkiledi ve her anın önemli olduğuna ikna olmasını sağladı. Hayatını bu rahatsız edici aciliyet duygusuyla yaşadı. Bir yazar olarak hayatının kısa süresi içinde edebi çıktısı ancak olağanüstü olarak adlandırılabilir. Kendisini felsefi bir yazardan ziyade dini bir yazar olarak gördü ve insanların inandıklarını iddia ettikleri şeye ikna olmalarını istedi. Yazıları bu amaca yöneliktir.
Bu kitap, her biri yaşamın Soren Kierkegaard tarafından ele alınan bir yönü ile ilgilenen sekiz bölüme ayrılmıştır. Kitap boyunca onun ünlü eserlerinden alıntılar bulunur, bu da okuyucuya Kierkegaard’ın çeşitli konulara bakış açısına dair kişisel bir fikir verir.
“Nasıl Uyanırız” başlıklı ilk bölüm bize hayatımızdan sorumlu olduğumuzu hatırlatıyor. Kierkegaard, çoğu insanın gerçeklerle yüzleşmekten korktukları için hayatları boyunca uykuda yürüdüğünü düşünüyor. Yaşamın ‘neden’ gibi varoluşsal sorular nadiren sorulur. Görünüşe göre hayatın amacı can sıkıntısından kaçmak. İkinci bölüm, “Bir şeylerin arkasını nasıl görebiliriz”, bizi yaşamımızın yüzeyinin altına bakmaya ve çevresel olanın tersine gerçekten önemli olanın ne olduğunu görmeye davet ediyor. Kierkegaard, hayatımızın dramında gerçeği makaradan ayırt edemeyen aktörler olmaya karşı bizi uyarıyor.
Üçüncü bölüm, “Geçmişte yaşamaktan nasıl kaçınılır”, Kierkegaard’ın çözümünü “keyfi yaşamak” olarak sunar. Demek istediği, geçmişin bizi rahatsız etmesine izin vermeden şimdinin tadını çıkarmaktır. Geçmişi yeniden yaşamaya çalışmak işe yaramaz. Bunun yerine her an iyi yaşanmalı. Noktasını koymak için bir roman okuma illüstrasyonunu kullanıyor. Bir bölümü rastgele okuyarak zevk alınabilir mi? Bunu yapabilme yeteneği, kişinin keyfi yaşama yeteneğini yansıtacaktır.
“Memnuniyetsizlik nasıl geliştirilir” bölümü, genellikle memnuniyetsizliği olumsuzlukla ilişkilendirdiğimiz için bizi biraz tedirgin edebilir. Kierkegaard, gönül rahatlığıyla yaşamakla fazlasıyla yetinen insanlardan bıkmıştır. İstediği şey, kendilerine ve başkalarına özgün bir şekilde yaşamak için meydan okumaya istekli insanlar. Beşinci Bölüm, “Çok fazla düşünmek üzerine”, eylemsizliğe yol açan aşırı rasyonelleştirmeye karşı bir uyarı içerir. Tanrı’yı deneyimlemede ve acıya yanıt vermede sessizliğin rolünü vurgular. Acı çektiğimizde bir ton yükseltmenin ve ağlamanın hiçbir faydası olmadığını söylüyor. İnleyenleri kimse sevmez. Örnek olarak İncil’deki Eyüp figürünü sunar.
“Umutsuzlukla nasıl başa çıkılır”, bu konuyu ele almaya adanmış bir bölümdür. Kierkegaard’a göre çözüm Tanrı’dır. O’nun için her şey mümkündür. Mantıklı bir çıkış yolu yok. Kahkaha, umutsuzlukla başa çıkmak için bir yardımdır. Yaşamayı katlanılabilir kılar. Son bölüm olan “Ölüm hakkında nasıl düşünülür”, odak noktası olarak yaşamanın “nasıl”ıdır. Kierkegaard, yaşam sona ereceği için bir aciliyet duygusuyla yaşamayı öğütler. Ölümü aklımızın bir köşesinde tutmak daha iyi yaşamamıza yardım edecek. Kitabın sonucu, yazarın Kierkegaard’ın felsefesine yönelik eleştirel değerlendirmesini içerir.
Özler iyi seçilmiş olsa da, yazar akışı biraz bulanık görünüyor. Vermek istediği mesaj çok canlı bir şekilde göze çarpmıyor. Bu kitap felsefeye yeni başlayanlar için değildir. Kierkegaard hakkında daha derin bir çalışma yapmak isteyenlere yardımcı olacaktır. ‘Ödev’ bölümü proje olarak tasarlanmıştır. Daha geniş ve ileri düzeyde okumayı, yansıtmayı, karşılaştırmayı ve eleştirel olarak değerlendirmeyi teşvik eder. Kişisel notlar için birkaç sayfa, kitaba bir çalışma kitabı stili verir.
