Perşembe, Mart 28, 2024

Adolf Hitler’den Antisemitizm Üzerine Mektup

-

- Advertisement -

Adolf Hitler’in Antisemitizm Üzerine İlk Yazısı

1919’da, bir Herr (Almanca konuşan bir erkeğin kullandığı, Bay’a karşılık gelen ve ayrıca bir rütbe veya meslekten önce kullanılan bir başlık.) Adolf Gemlich, Hitler’le temasa geçerek “Yahudi sorununun” önemini sordu. O zamanlar, Hitler kısa bir süre önce radikal milliyetçi ve antisemitik görüşlerinin ve otoriter yeteneklerinin dikkatini çekerek kendisini ayırdığı bir Pan-Alman milliyetçiliği süreci izliyordu.

Gemlich’e verdiği yanıt mektubunda, Hitler, söylemleri zaten oldukça rasyonel olmasına rağmen, “rasyonel” ve “bilimsel” bir antisemitizm ihtiyacını vurgulayarak, kimlik bilgilerini bilgili bir Yahudi karşıtı olarak tanımlamak konusunda endişeli görünüyor. Hitler, Yahudilerin Alman yaşamından “geri dönülmez bir şekilde uzaklaştırılması” çağrısında bulunuyor, ancak bu noktada Hitler’in sistematik tasfiyeden ziyade yalnızca ayrılma veya kovulmayı kastettiği belli.

Mektup, Hitler’in üslerini etkiledi ve yakında kitleleri devrime karşı aşılayabilecek ve Yahudi aleyhtarı söylemleri ile Weimar Cumhuriyeti’ni itibarsızlaştırmaya yardım edebilecek bir adam olarak ün kazanmasını sağladı.

- Advertisement -

Sevgili Herr Gemlich,

Yahudilerin bugün halkımız için yarattığı tehlike, bugün halkımızın geniş kesimlerinin yadsınamaz bir şekilde kaçınması gerekliliği ifadesidir. Bu isteksizliğin sebebi, Yahudilerin ulusumuz üzerindeki bilinçli ya da bilinçsiz bir şekilde sistematik ve zararlı etkisinin açık bir şekilde tanınmasında bulunmamaktır. Aksine, çoğunlukla kişisel temastan ve her bir Yahudi’nin her zaman olumsuz bir şey bıraktığı kişisel izleniminden doğar. Bu nedenle antisemitizm, sadece duygusal bir fenomen olarak kolayca tanımlanabilir. Ve yine de bu yanlıştır. Siyasi bir hareket olarak antisemitizm, duygusal dürtülerle tanımlanamaz, ama gerçeklerin tanınması ile tanımlanabilir. Gerçekler şunlardır: İlk olarak, Yahudiler kesinlikle bir ırktır, dini bir dernektir. Yahudiler bile kendilerini asla Yahudi Almanları, Yahudi Polonyalıları ya da Yahudi Amerikalılar olarak değil, her zaman Alman, Polonyalı ya da Amerikan Yahudileri olarak tanımlarlar. Yahudiler, aralarında yaşadıkları yabancı ulusların dilinden daha fazlasını benimsemediler. Fransa’da Fransızca, İtalya’da İtalyanca, Çin’de Çince kullanmak zorunda kalan bir Alman, böylece Fransız, İtalyan veya Çinli olmaz. Aramızda yaşayan ve Alman dilini kullanmak zorunda kalan Yahudilerde de durum aynı. Sadece dilimizi konuştukları için Alman olamazlar. Bu ırkın hayatta kalması için çok önemli olan Mozaik inancı da, birisinin Yahudi olduğu mu yoksa olmadığı mı olduğu sorusunu çözmez. Üyelerinin yalnızca belirli bir dine mensup olduğu bir yarış yoktur.

En yakın türdeki akrabalaşmanın binlerce yılı boyunca, genel olarak Yahudiler ırklarını ve özelliklerini, içinde yaşadıkları halkların çoğundan daha belirgin şekilde korumuşlardır. Böylece, aramızda, ırkçı karakterini feda edemeyen, ne dilediğini, neyi feda edemediğini, ne hissettiğini, ne düşündüğünü, ne de çabalayacağını inkar edemeyen, yabancı bir ırk yaşıyor. Bununla birlikte, yaptığımız şey tüm politik haklara sahiptir. Yahudilerin inancı tamamen maddi alemde ortaya çıkarsa, düşünmeleri ve çabalamaları daha da netleşir. Altın baldırın etrafındaki dansları, dünyada en çok ödüllendirdiğimiz tüm mallar için acımasız bir mücadele haline geliyor. Altın buzağının etrafındaki dansları, dünyada en çok ödüllendirdiğimiz tüm mülkler için acımasız bir mücadele haline geliyor.

Bireyin değerine, artık karakteri veya bütünlüğü için kazandığı başarıların önemi ile değil, yalnızca servetinin büyüklüğü ile ve parasıyla karar vermesi gerekir.

- Advertisement -

Bir milletin yüceliğinin artık ahlaki ve manevi güçlerinin toplamıyla değil, maddi varlıklarının zenginlikleriyle ölçülmesi mümkündür.

Para ve iktidardan sonra bu düşünce ve çabalama ve onunla birlikte gelen hisler, istihdamlarında usulsüzlük ve ustalık seçiminde belirsiz olan Yahudilerin amaçlarına hizmet eder. Otokratik olarak yönetilen devletlerde “Majesteleri” nin lehine sızlanıyor ve milletlere bağlanan bir sülük gibi olanaklarını kötüye kullanıyorlar. Demokrasilerde kitleler kendi lehine yaşarlar, önce halkın görkeminden sıkılırlar ve yalnızca paranın gücünü tanırlar.

Hükümdarların karakterini, Bizans dalkavukluğu, ulusal gurur (bir halkın gücü), ve ahlaksızlık ıslah ile yok eder. Savaş yöntemi, basında asla ifade ama yine de, onun tarafından yönetilen ve tahrif edilen bir halk düşüncesidir. Onun gücü, ellerinde zahmetsizce ve hiç durmadan ilgi çekerek çoğalan ve insanları en tehlikeli boyunduruklar altında zorlayan paranın gücüdür. Baştaki kadar çekici olan altın parıltısı, sonuçta trajik sonuçları gizliyor. Erkeklerin peşinden koştuğu her şey daha yüksek bir amaç olarak, din, sosyalizm, demokrasi olsun, Yahudilere sadece bir amaç, altın ve tahakküm arzusunu tatmin etmenin yolu demek oluyor. Etkileriyle ve sonuçlarıyla bu, ulusların ırksal bir tüberkülozu gibidir.

- Advertisement -

Tüm bunların çıkarımı şu şekildedir: Tamamen duygusal temellere dayanan bir antisemitizm katliam şeklinde nihai ifadesini bulur. Bununla birlikte, mantığa dayalı bir antisemitizm, Yahudileri, aramızda yaşayan diğer uzaylılardan (Yabancılar Yasası) ayıran, Yahudilerin ayrıcalıklarının sistematik yasal mücadele ve ortadan kaldırılmasına yol açmalıdır. Ancak, bu tür mevzuatın nihai amacı, Yahudilerin genel olarak geri dönülmez bir şekilde ortadan kaldırılması olmalıdır.

Her iki uç için de, ulusal zayıflık değil, ulusal güç yönetimi gereklidir.

Almanya Cumhuriyeti, doğuşunu halkımızın tekdüze ulusal iradesine değil, genel ifadeyi derin, evrensel bir memnuniyetsizlik içinde gören bir dizi koşulun sinsi sömürüsüne borçludur. Ancak bu şartlar devletin şeklinden bağımsızdı ve bugün hala işler durumda. Aslında, şimdi olduğundan çok daha fazla. Böylece, çalışanlarımızın büyük bir kısmı, değişen bir devlet biçiminin kendi durumumuzu değiştiremeyeceğini kabul eder. Bunun için ulusun ahlaki ve manevi güçleri yeniden doğacak.

Ve bu yeniden doğuş, belirli parti dogmalarından, sorumsuz bir basından veya enternasyonalist ifadelerden ve sloganlardan etkilenen, sorumsuz bir çoğunluk devlet liderliği tarafından başlatılamaz. (Başlatılmaması gerekiyor.) Bunun yerine, ulusal olarak düşünülmüş liderlik kişilikleri içsel bir sorumluluk duygusuyla acımasız şekilde kurulmalı.

Ancak bu gerçekler, Cumhuriyet’in ulusun manevi güçlerine içsel desteğini reddetmektedir. Bu nedenle günümüzün devlet liderleri, yeni Alman koşullarının oluşumunun özel yararlarını resmedenler ve bu nedenle Yahudilerin isyanının arkasındaki itici güç olanlar arasında destek aramaya zorlanıyorlar. Her ne kadar (önde gelen kişiliklerin çeşitli açıklamalarının ortaya koyduğu gibi) bugünün liderleri Yahudilerin tehlikesini tam anlamıyla fark etmiş olsalar da, (kendi avantajlarını arayanlar) Yahudilerin kendilerini kolayca desteklediklerini kabul ettiler ve kendilerine yapılan iyiliği bu şekilde iade ettiler. Ve bu kazanç yalnızca Yahudilerin lehine olan her şey de değil, hepsinden öte, ihanete uğramış kişilerin kendi dolandırıcılara karşı olan mücadelesinde, antisemitik hareketin baskısı altındadır.

Saygılarımla,

Adolf Hitler

- Advertisement -
admin
admin
Türk & Dünya Edebiyatına dair tüm mektupların yer aldığı, mektuplara dair zengin ve edebi bir koleksiyon.

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz

spot_img

Related Stories